Wandelen met twee tieners op La Palma

Uitgebreid verslag vakantie La Palma met twee kinderen van Anne-Marie de Vries

La Palma, het eiland met veel gezichten. Voor de zevende keer in ongeveer 20 jaar reis ik naar La Palma. Ooit als student geneeskunde. Nu als gezin met twee tieners.

De familie de Vries op La Palma.


Veranderingen

Er is veel veranderd maar eigenlijk ook weer niet. De airport is uitgebreid, de parkeergarage is overdekt en ondergronds. De tunnel door de Cumbre groter, lichter en breder dan ooit. Ook nieuw is de supermarkt Mercadonna in Brena Alta waar we inslaan. Mercadonna is ons Spaanse herinnering, een soort gevoel van thuiskomen voor een gezin met een vreemde hobby.

en toch hetzelfde
Onveranderd; de kilometers die afgelegd moeten worden om naar de andere kant van het eiland te rijden. Niet zozeer hemelsbreed, wel vanwege de vele bochten om de steile hellingen te kunnen bedwingen. Na de uitbarsting van de vulkaan Tajogate is het onzeker is of we kunnen reizen naar mijn favorite strand; Puerto Naos. We kiezen voor een huis met zwembad via Oceaanzicht in het zonnige westen.

Het is laat en donker als we de omgeving van Tijarafe bereiken. Het wordt steeds stiller achterin. Dit is iets anders dan ’s nachts naar huis rijden over de A1.

Bij ontwaken weten we waar terecht zijn gekomen, de oceaan is ons uitzicht, spiegelglad en diepblauwe Atlantisch. El Hierro lacht naar ons uit de verte. Het zwembad is heerlijk fris. Casa Picos heeft echt alles wat we nodig hebben voor een heerlijke vakantie.

Na het bezoek aan de piratenkloof berg op terug.

 

Dag 1: De piratenkloof vanuit Tijarafe
In de omgeving van Tijarafe gaan we de eerste dag beginnen aan onze hike vakantie. Door wat gelummel bij het zwembad is het ruim na het middaguur als we vertrekken. We kiezen de wandeling naar de piratenkloof.

Met mijn Nederlandse optimisme vergeet ik dat 5 kilometer wandelen op La Palma niet overeenkomen met dezelfde afstand op de Veluwe. Na een nogal steile afdaling moeten we weer naar boven. Het is 15.30, de zon zakt in de piratenkloof. De Canarische oktober zon brandt onverbiddelijk en een duik zou best lekker zijn. Een koud drankje ook. Onze jongeste laatst zich niet overreden. De tocht eindigt in een lift voor de mannen en een zweterige klim voor de vrouwen. Het zwembad bij Picos was nog nooit zo heerlijk verfrissend. De piratenkloof is weer van de piraten. Veroveren is ons niet gelukt.

Dag 2 Wandeling Torre del Time
Op dag twee wil tot mijn verbazing iedereen nog wandelen ! Enige inspraak wordt wel geeist bij bestuderen van de route. De keuze valt op de wandeling Torre del Time. Ons vakantiehuisje ligt aan de weg, richting el Pinar, die leidt naar het beginpunt van deze wandeling.

Bos, uitzicht en hoogte (dus koeler) doen het goed. Torre del Time is een mooie en afwisselende tocht. Voor aankomst bij de brandwacht toren heb je al spectaculairr uitzicht in de Caldera en de Barranco de las Augustinas. De terugtocht vinden we zonder veel problemen. Een gezellige rondwandeling met afwisselend landschap, stiekem hier en daar toch wel wat geklommen.

Het pad over de kraterrand naar de Torre del Time in Tijarafe.

 

Dag 3: De drakenbloedbomen van Las Tricias
De derde dag; alweer wandelen ? Is er niet iets anders te doen hier ?

Uiteindelijk wordt onze bestemming wordt Cuevas Buracas. De grotten waar eerdere bewoners van het eiland woonden. En hippies. Dat moeten we zien. Het lijkt “een kleine wandeling”. We stoppen bij El Fayal. Vanaf daar kunnen we lopen naar Las Tricias. Daar begint de tocht naar de grotbewoners. Het is een mooie verlenging; we doorkruisen onderlangs de Barranco Izcagua. Via Las Tricias, een klein dorpje, verspreide huizen, gevolgd door een prachtige afdaling met uitzicht op de noordkust.

Langs de grootste drakenboom verder en verder naar beneden naar de cuevas Buracas. De capuccino bij cafe Finca Aloë houdt ons op de been maar helaas het hippie cafe blijkt gesloten. De terugweg smokkelen we en stukje over de weg, nog steeds moet we opnieuw door de barranco om weer bij de parkeerplaats El Fayal aan te komen. De kinderen halen we binnen onder ‘We are the champions`  van Queen. Toch weer ruim 10 Canarische kilometers in de benen.  Video wandeling Las Tricias

De gootste drakenbloedboom van La Palma in Las Tricias.

 

Dag 4: Cumbrecita
Op Dinsdag is wandelen echt geen optie. Zoals echt goede eiland toeristen gooien we alles wat we nodig zouden kunnen hebben in de kofferbak, “vamos”. Bij Mirador el Time bekijken we de indrukwekkende lava golf die “La Bestia” heeft uitgespuwd. Stiekem staat ie nog steeds een beetje te roken daar in de verte.

Het strand van Tazacorte…

Puerto de Tazacorte is vandaag het alternatief voor Puerto Naos. Na een paar zonuren en zwemplezier in de golven is het de perfecte tijd om la Cumbrecita te bezoeken. Aan het einde van de dag, als de meeste bezoekers weg zijn, is het hier op zijn best. Het rondje van la Cumbrecita naar Mirador de las Chozas doet ons onderweg versteld staan.

Indrukwekkende stilte, passaat wolken, een roofvogel zweeft door de lucht, een intense pijnboomlucht. Die stilte is alleen waarneembaar als de kinderen niet joelend achter alkaar hollen over de houten bruggetjes. Het lijkt of hier nooit iets veranderd. Een groot mindful moment. Wie hier is geweest keert altijd weer terug

De Cumbrecita met zicht in de grootste erosiekrater ter wereld ter wereld.


Dag 5: Onderweg naar het waterpark

Op woensdag willen de kinderen naar een waterpark. Misschien een noordelijke kustwandeling combineren met Piscina Fajana ?

Eenmaal onderweg blijft de mango van het ontbijt pogingen doen om vanuit mijn maag als een soort gladde aal naar boven te bewegen. Als ik dezelfde gelaatskleur heb als het laurierbos van la Zarza wordt het tijd voor een break.

Diep respect voor de inwoners van het ruige noorden. Een prachtige wandeling door het laurierbos moet mijn evenwichtsorganen tot rust brengen. Meer zintuigen en zelfs mijn onrustige hoofd komen tot rust tijdens de tocht door dit prachtige woud La Zarza. De zon schijnt door het bladerdak en het lijkt alsof we afdalen in een groen sprookje. De pauze bij een prachtig uitzicht over de kustlijn, El Tablado en Don Pedro in de verte.

De volgende 100 haarspeldbochten naar de Piscina Fajana redden we niet. La Palma is een groot pretpark voor mensen met een gevoelige maag en evenwichtsorgaan.

Het laurierbos La Zarza.

 

Dag 6: Gemoedelijke wandeling naar Tinizara en betalen met een tikkie
Donderdag is onze laatste hele eiland dag. De kinderen zijn niet te motiveren. Geen kilometer willen ze verplaatsen. Niet met de auto en niet met de benenwagen.

Ik koester nog wel een wens; de wandeling van Tijarafe naar Tinizara; de GR 130. Palmeros liepen hier elke dag voordat er wegen aangelegd waren op dit eiland. Dat fascineert mij. Ik kan mijn echtgenoot verleiden met de woorden “gemoedelijk” en “200 meter stijgen en dalen”. Letterlijk citaat uit het boekje van Siepko.

Na 3 uur vertrekken we maar dan blijkt het toch nog aardig warm. “Als dit gemoedelijk is dan ben ik blij dat dit niet mijn eerste wandeling is op La Palma. Willem heeft het heet. Toch strijden we door naar Tinizara, want daar is een bar. Ook dit staat in het boekje en inmiddels wil mijn echtgenoot een koud biertje. Bar Garome blijkt open, opluchting nummer een.

Maar terwijl we bezweet neerstrijken op het heerlijke schaduwrijke terras blijkt Garome niet gediend te zijn van moderne plastic betaalmiddelen. “Dineros” zegt hij een maakt een gebaar dat slaat op biljetten.

Mijn echtgenoot kan redelijk Spaans en Portugees dus waarom niet wat regelen met een tikkie ? Een paar verweerde Palmeros bestuderen ons vanaf de bar. Twintig meter naar rechts staan parasols langs de weg te wuiven. Garome heeft concurentie van een cafe langs de weg met PIN- mogelijkheden. Ernaast ligt een bioladen.

Een van de kleinste dorpjes van La Palma heeft de meest rijkelijk gesorteerde biowinkel. Tijarafe, binnen 10 km afstand eveneens. Ik ben op slag jaloers want dat is meer dan in de hele Gelderse Food Valley waar wij wonen.

Tazacorte!

DE BBQ
Denk niet dat wij onze kinderen alleen laten hiken op amandelmelk en havervlokken. Voor de laatste avond wordt er bij de Spar ingekocht voor een familie BBQ. De buitenkeuken van casa Picos wordt omgebouwd tot een man’s cave waar de mannen met ontbloot bovenlijf vlees roosteren.

Dochterlief houdt het liever bij brownies en maltezers met stokbrood. Ikzelf leef mij uit met mijn ingeslagen en gekoesterde producten uit de biowinkel. Ons afscheidsdiner representeert de veel verschillende gezichten van la Palma.

Champagne onder de enorme sterrenhemel van la Palma. Elke avond kan je gratis genieten van dit waanzinnige spektakel. Je mag jezelf bevoorrecht noemen als je kennis hebt gemaakt met dit eiland.

La Palma betoverend. Geen extra vertier nodig. En altijd verlangend om er weer terug te keren.

Vakantiehuis Picos in Tijarafe.

Anne-Marie de Vries

 

Wandelen met kinderen op La Palma Tips en trucs

 

 

De Gr-131 van La Palma in vier dagen

Jeanne en Astrid bezoeken met hun hondje Kira en een 6 meter lange camper alle Canarische Eilanden. Ze nemen daar een jaar de tijd voor.

Plaza de España
We dronken samen koffie onder de Indische laurierbomen op de Plaza de España  in Los Llanos.  Ik kreeg tijdens het gesprek sterk de indruk dat het geplande jaar voor de Canarische eilanden wel eens verlengd zou kunnen worden tot voor altijd.

Het ideale eiland en de perfecte plek om te aarden; Jeanne en Astrid gaan het de komende tijd op een van de eilanden vast en zeker ontdekken.

Tot die tijd lopen ze op alle Canarische eilanden de GR-131. Het wandelpad dat van kust naar kust over de hoogste toppen van de Canarische Eilanden gaat.

La Isla Bonita
Voor La Palma hebben Jeanne en Astrid twee maanden uitgetrokken. De verwachtingen over La Isla Bonita waren hoog gespannen. De eerste dagen vielen echter wat tegen, de camper werd geparkeerd aan de kust bij Bombilla midden tussen de bananenplantages, het lelijkste deel van het eiland.

La Palma geeft zijn geheimen niet cadeau. Een goede reisgids helpt bij het vinden van de mooie plekjes op La Palma. Bijna altijd moet je daarvoor je wandelschoenen aantrekken en op pad.

Gr-131
Inmiddels hebben Jeanne en Astrid de wandeling Gr-131 op La Palma ondernomen en kennis gemaakt met het ruige La Palma. Een meerdaagse wandeltocht die vanwege het ontbreken aan accommodaties door maar weinig wandelaars wordt ondernomen.

De wandeling met zware bepakking startte in Tazacorte met een beklimming van 2426 meter.

Door de zeer hoge stijgingspercentages, waren we genoodzaakt om na elke 100 meter stijging even rust te nemen om bij te komen, te wennen aan de hoogte, en om niet helemaal uitgeput boven te komen.

Horizontaal
De horizontale tweede dag bleek steiler dan verwacht. Het wandelpad over de kraterrand bevindt zich boven de boomgrens en recht onder een knallende zon.

Refugio Punta de los Roques
De tweede nacht werd doorgebracht in de Refugio Punta de los Roques, de enige legale overnachtingsmogelijkheid in een hut op de GR-131.

Een huisje Refugio De los Roques op een rots op 2050 meter hoogte met een fenomenaal uitzicht. Met een tafel en bank, stapelbedden en een kraantje waar fris regenwater uit komt. We konden ons wassen, wat kleding wassen en onze watervoorraad bijvullen.

Tent onder de bomen
Moe en hongerig werd de derde nacht de tent opgezet aan de voet van een kleine vulkaan onder de pijnbomen.

De vulkanen
De grote vulkaanroute  bleek het hoogtepunt  van de vierdaagse wandeltocht over de GR-131 en ook voor Jeanne en Astrid stond er op het einde een biertje klaar in de bar in Fuencaliente.

Ondanks de zware dagen was dit voor mij toch wel de mooiste dag. De vulkanen zijn echt prachtig mooi om te zien. Geen toerisme zoals op Lanzarote maar helemaal puur natuur! De afdaling was stijl maar goed te doen, en we slingerden tussen deze vulkanen naar beneden om voor het eerst sinds het begin weer in de ‘bewoonde wereld’ aan te komen, waar een ijskoud biertje stond te wachten.

Het is moeilijk om je voor te stellen dat de snelste hardlopers de Ultramarathon  Transvulcania over de Gr-131 in ongeveer 7 uur afleggen.

La Palma Lovers
La Palma was voor Jeanne en Astrid niet liefde op het eerste gezicht. En toch sluit ik niet uit dat ze over twee maanden het eiland als La Palma Lovers zullen verlaten. In het laatst geposte bericht van de twee ondernemende vrouwen groeit een nieuwe liefde voor La Isla Bonita.

Op de terrasjes en in de Kiosko`s zit je tussen de Palmeros aan de koffie of je glaasje wijn van het eiland. Of je gaat de ongerepte natuur in. Los Muchasos met de hoogste top, het midden rif van het eiland, de vulkaanroute of je bezoekt het mooie noorden met de watervallen en laurierbos, en de kust met de Piratenbaai! Allemaal ongerept zonder een er een kermisattractie van te maken.

Lees het volledige reisverslag: La Palma Gr-131

 

Zwaarte wandeling subjectief begrip

Eenmaal per jaar in de maand mei wordt er op La Palma een ultramarathon georganiseerd die qua krachtsinspanning is te vergelijken met het schaatsen van de Elfstedentocht met tegenwind.

De totale afstand van de Transvulcania is 74 kilometer. Tijdens deze tocht wordt er in totaal 4415 meter gestegen en 4110 meter gedaald. De snelste loper heeft minder dan 7 uur nodig om de deze helse tocht te volbrengen.

Extreem
Anne Kirschenmann vliegt de gehele wereld over als vrouwelijk piloot en om in de verste uithoeken op de aardbol extreme afstanden in de natuur te lopen. La Palma werd al vijf keer eerder bezocht om deel te nemen aan de jaarlijkse marathon en aan de ultramarathon Transvulcania (74 km en meer dan 8000 hoogtemeters).

In 2015 liep de vliegende hardloopster de ultramarathon van La Palma in 12 uur en 8 minuten. Ze was met deze razendsnelle tijd de derde vrouwelijke veteraan.

Foto gemaakt door Anne tijdens de rondreis te voet in het noorden van La Palma.

 

Rondreis te voet noorden La Palma
Voor de zesde keer terug op La Palma wilde Anne dit keer vooral het noorden leren kennen. In de email die ik van haar ontving schreef ze:

´Ik doe het heel rustig aan dit keer. Ik wil ongeveer 30 kilometer per dag afleggen. Heb je tips en kun je zorgen voor de accommodaties?’

Waar het voor de gemiddelde wandelaar al een hele prestatie is om een dagtocht te maken in de bergen van 15 kilometer, loopt Anne met twee vingers in de neus het dubbele.

Anne Kirschenman bewijst dat de zwaarte van een wandeling een subjectief begrip is.

Lees het reisverslag van Anne:

Rondreis te voet in het noorden van La Palma

Verslag driedaagse wandeling GR-131 met hotel

Hilde maakte de wandeling Gr-131 met overnachtingen in een hotel in Los Llanos en stuurde bij thuiskomst een verslag en een paar foto’s.

Hilde Janse kwam naar La Palma om de Gr-131 te wandelen.

Hierbij mijn ervaringen met de GR-131 in La Palma. Ik heb deze wandeling op alle andere Canarische eilanden gelopen, en had ‘de pittigste’ voor het laatst bewaard.

Ik reisde alleen, en had maar 7 dagen de tijd. Daarom heb ik ervoor gekozen om zo centraal mogelijk, in Los Llanos, te verblijven. En dat was echt een goede keus, want bijna iedere lift die ik kreeg op de terugweg ging ook naar Los Llanos. Maar daarover later meer.

Dag 1: Fuencaliente naar El Faro:
De eerste dag heb ik de bus gepakt naar Fuencaliente voor de korte vulkaanroute, en ben in ruim twee uur naar de Faro gewandeld. Mooi! Duidelijk aangegeven. En heerlijk om daar ook nog even een duik te kunnen nemen. Liftend ben ik terug gegaan naar Fuencaliente. En eigenlijk vond ik m’n wandeling een beetje kort, dus ik ben nog via de GR-130 naar Mirador El Charco gelopen.

Wandeling Gr-131 tussen Refugio El Pilar en Fuencaliente met zicht op Tenerife en La Gomera.

 

Dag 2: Refugio El Pilar naar Fuencaliente
De tweede dag heb ik de bus genomen naar het bezoekerscentrum bij El Paso. Daar vandaan wilde ik liften naar Refugio El Pilar naar het startpunt van de vulkaanroute over de GR-131. Maar ik had niet goed op de kaart gekeken ( de weg waarop ik liep richting El Pilar werd een wandelpad ). Dus dat werd 6 kilometer extra wandelen. Daarbij verdwaalde ik ook nog een beetje, dus ik was pas rond 13:00 bij El Pilar. Daar dus maar snel de grote vulkaanroute gaan lopen. Absoluut prachtig! En rond een uurtje of zes was ik wederom in Fuencaliente. En aangezien de bus daar maar een keer in de twee uur richting Los Llanos gaat, ben ik wederom liftend terug gegaan.

Dag 3: rustdag
De derde dag was pauze. Wel een stukje de Caldera in gelopen vanaf Los Llanos en heerlijk geluncht bij La Palmerita in La Laguna. Gezwommen bij Charco Verde. En gepuzzeld hoe ik de rest zou gaan wandelen.

Refugio Punta de los Roques.


Dag 4: Roque de los Muchachos – Refugio Punta de los Roques

Via Isla Bonita tours kon ik de vierde dag voor 15 euro mee rijden naar Roque de los Muchachos, en voor 20 euro extra ( en borg ) kon ik ook een slaapzak en matje huren. We waren wel pas rond half 12 boven, dus ik ben weer snel gaan wandelen, richting Refugio Punta de Los Roques. Tja, en daar was ik al om half 5.

Was een sensationele wandeling. Meestal heel goed te doen, alleen een stukje vlak voor de Refugio vond ik een beetje eng. Een smal pad tegen een steile bergwand, en dan ook nog kleine steentjes, heel droog en een beetje slipperig. Soms vind ik hiken echt een oefening in mindfulness. Ik heb jaren geleden al geleerd om eerst stil te gaan staan als ik rond wil kijken op dit soort paden. Die Refugio was trouwens echt spectaculair. De eerste uren was ik er helemaal alleen, en uiteindelijk, vlak voor zonsondergang kwamen er nog drie jongens uit La Palma. Goed geslapen.

Zonsondergang gezien vanaf de Refugio Punta de los Roques.

Dag 5: Refugio Punta de los Roques naar Refugio El Pilar
Ik had enorm veel mazzel met het weer. Beetje zonnig, maar niet te heet, en geen wind. Volgende dag was ik wederom binnen vijf uur bij Refugio El Pilar. En de eerste mensen die ik om een lift vroeg, gingen weer naar Los Llanos.

Dag: 6: Mirador El Time naar Tazacorte
De zesde dag ben ik met de bus naar Mirador El Time gegaan, en naar Tazarcote gelopen. Was maar een uurtje, en niet heel bijzonder. Duik genomen. Via twee bussen weer naar het bezoekers-centrum bij El Paso, en al liftend naar La Cumbrecita. Ook zooo prachtig daar.

Dag 7: Roque de los Muchachos – Mirador El Time of Los Tilos en Charco Azul
Tja, en toen had ik nog maar één dag over. En toen was de keuze óf van Roque de los Muchachos naar El Time, óf toch nog wat meer van het eiland zien. En eerlijk gezegd zag ik toch ook een beetje op tegen het lange stuk lopen, en dan vooral door de tijdsdruk: proberen niet te laat boven te zijn, en dan lopend voor het donker weer beneden te zijn. En dat dus alleen.

Charco Azul in het noordoosten van La Palma

Ik heb gekozen voor een soort eiland tour, ook om een vollediger beeld van La Palma te krijgen. Dus de zevende dag heb ik Los Tilos bezocht, en gezwommen bij Charco Azul, en ook nog de kerk van de Virgen de los Nieves bezocht. En ik ben blij ook de volledig andere, zeer groene, kant van La Palma gezien te hebben.

Nogmaals bedankt voor al je hulp bij mijn vragen, want ik ben ontzettend blij dat ik toch het grootste deel van de GR-131 heb kunnen lopen. Het was absoluut prachtig.

Gracias y hasta la próxima.

Foto´s en verslag: Hilde Janse

Aanvullende informatie:

Alleen extreem goed getrainde ultra-marathon hardlopers behalen voor het donker de eindstreep. Een ervaren wandelaar heeft drie dagen nodig om de 64 kilometer van de GR-131 te overbruggen.

Waar kan ik overnachten tijdens de driedaagse wandeling over de GR-131?
Bij Refugio El Pilar is een campingplaats waar alleen met een vergunning gebruik van kan worden gemaakt. De tweede nacht zul je ter hoogte van de Roque de los Muchachos moeten doorbrengen. Kamperen in de vrije natuur is op La Palma verboden en om deze reden geen optie.

Refugio Punta de los Roques
Overnachten kan gratis en zonder vergunning in de refugio Punta de los Roques (36 kilometer vanaf startpunt vuurtoren in het zuiden). Voor de meeste wandelaars is de afstand van 36 kilometer en meer dan 2300 meter stijgen en te zware belasting.

Verdeel  de GR-131 in dagwandelingen en slaap in een pension of een hotel
Om toch de gehele GR-131 te kunnen wandelen kun je de tocht in kortere stukken verdelen. Je slaapt dan in een pension of hotel en reist in het begin van de dag naar het vervolg van de wandeling.

Overzicht van alle GR-131 wandelen op La Palma

 

De schoonheid van slecht weer

regenboog la palma
Waar bijna altijd de hemel diep blauw kleurt was de lucht boven La Palma de afgelopen dagen volop in beweging.

De hemel boven zee en de bergen was een schouwspel met mistflarden die overtrokken, regenbogen, dubbele regenbogen, gordijnen van water boven de oceaan, een zonnestraal die als een zwaard door de wolken prikte.

De kleuren blauw en groen, die het eiland zo typeren, waren veranderd in een zacht pastel. De dorpjes en de diepe kloven in het noorden losten op in het niets waarna de wolken zich openden en de huizen en drakenbloedbomen opnieuw helder en duidelijk verschenen.

Een bomenfluisteraar zou de vegetatie hebben kunnen horen zingen van pret. Maagdelijk en fris, met de vitaliteit van ontluikende blaadje openbaarde de natuur zich in al zijn schoonheid.

kloof la palma noorden

regen schoonheid weer


Waar schijnt de zon  op La Palma?
La Palma is een wonderlijk eiland, er is altijd wel een plekje waar de zon schijnt. Regent het in het oosten dan is de kans groot dat de zon schijnt in het westen.

Regent het in het westen dan is de kans het grootst om de zon te zien in het noordoosten. Kom je voor de zon naar La Palma dan zijn er twee waardevolle websites. Op La Palma Meteo kun je zien hoe het actuele weer is op het eiland. Om de 10 minuten worden de weerkaartjes bijgewerkt. Op eltiempo.es staat niet alleen het weer voor de komende dagen maar kun je ook de buienradar raadplegen voor als je de schoonheid van slecht weer wil ervaren.

Algemene informatie over het weer en het klimaat op La Palma

Reisverslag Gr-130 met een dag regen