Uitgebreid verslag vakantie La Palma met twee kinderen van Anne-Marie de Vries

La Palma, het eiland met veel gezichten. Voor de zevende keer in ongeveer 20 jaar reis ik naar La Palma. Ooit als student geneeskunde. Nu als gezin met twee tieners.

Veranderingen
Er is veel veranderd maar eigenlijk ook weer niet. De airport is uitgebreid, de parkeergarage is overdekt en ondergronds. De tunnel door de Cumbre groter, lichter en breder dan ooit. Ook nieuw is de supermarkt Mercadonna in Brena Alta waar we inslaan. Mercadonna is ons Spaanse herinnering, een soort gevoel van thuiskomen voor een gezin met een vreemde hobby.

en toch hetzelfde
Onveranderd; de kilometers die afgelegd moeten worden om naar de andere kant van het eiland te rijden. Niet zozeer hemelsbreed, wel vanwege de vele bochten om de steile hellingen te kunnen bedwingen. Na de uitbarsting van de vulkaan Tajogate is het onzeker is of we kunnen reizen naar mijn favorite strand; Puerto Naos. We kiezen voor een huis met zwembad via Oceaanzicht in het zonnige westen.

Het is laat en donker als we de omgeving van Tijarafe bereiken. Het wordt steeds stiller achterin. Dit is iets anders dan ‘s nachts naar huis rijden over de A1.

Bij ontwaken weten we waar terecht zijn gekomen, de oceaan is ons uitzicht, spiegelglad en diepblauwe Atlantisch. El Hierro lacht naar ons uit de verte. Het zwembad is heerlijk fris. Casa Picos heeft echt alles wat we nodig hebben voor een heerlijke vakantie.

 

Dag 1: De piratenkloof vanuit Tijarafe
In de omgeving van Tijarafe gaan we de eerste dag beginnen aan onze hike vakantie. Door wat gelummel bij het zwembad is het ruim na het middaguur als we vertrekken. We kiezen de wandeling naar de piratenkloof.

Met mijn Nederlandse optimisme vergeet ik dat 5 kilometer wandelen op La Palma niet overeenkomen met dezelfde afstand op de Veluwe. Na een nogal steile afdaling moeten we weer naar boven. Het is 15.30, de zon zakt in de piratenkloof. De Canarische oktober zon brandt onverbiddelijk en een duik zou best lekker zijn. Een koud drankje ook. Onze jongeste laatst zich niet overreden. De tocht eindigt in een lift voor de mannen en een zweterige klim voor de vrouwen. Het zwembad bij Picos was nog nooit zo heerlijk verfrissend. De piratenkloof is weer van de piraten. Veroveren is ons niet gelukt.

Dag 2 Wandeling Torre del Time
Op dag twee wil tot mijn verbazing iedereen nog wandelen ! Enige inspraak wordt wel geeist bij bestuderen van de route. De keuze valt op de wandeling Torre del Time. Ons vakantiehuisje ligt aan de weg, richting el Pinar, die leidt naar het beginpunt van deze wandeling.

Bos, uitzicht en hoogte (dus koeler) doen het goed. Torre del Time is een mooie en afwisselende tocht. Voor aankomst bij de brandwacht toren heb je al spectaculairr uitzicht in de Caldera en de Barranco de las Augustinas. De terugtocht vinden we zonder veel problemen. Een gezellige rondwandeling met afwisselend landschap, stiekem hier en daar toch wel wat geklommen.

 

Dag 3: De drakenbloedbomen van Las Tricias
De derde dag; alweer wandelen ? Is er niet iets anders te doen hier ?

Uiteindelijk wordt onze bestemming wordt Cuevas Buracas. De grotten waar eerdere bewoners van het eiland woonden. En hippies. Dat moeten we zien. Het lijkt “een kleine wandeling”. We stoppen bij El Fayal. Vanaf daar kunnen we lopen naar Las Tricias. Daar begint de tocht naar de grotbewoners. Het is een mooie verlenging; we doorkruisen onderlangs de Barranco Izcagua. Via Las Tricias, een klein dorpje, verspreide huizen, gevolgd door een prachtige afdaling met uitzicht op de noordkust.

Langs de grootste drakenboom verder en verder naar beneden naar de cuevas Buracas. De capuccino bij cafe Finca Aloë houdt ons op de been maar helaas het hippie cafe blijkt gesloten. De terugweg smokkelen we en stukje over de weg, nog steeds moet we opnieuw door de barranco om weer bij de parkeerplaats El Fayal aan te komen. De kinderen halen we binnen onder ‘We are the champions`  van Queen. Toch weer ruim 10 Canarische kilometers in de benen.  Video wandeling Las Tricias

 

Dag 4: Cumbrecita
Op Dinsdag is wandelen echt geen optie. Zoals echt goede eiland toeristen gooien we alles wat we nodig zouden kunnen hebben in de kofferbak, “vamos”. Bij Mirador el Time bekijken we de indrukwekkende lava golf die “La Bestia” heeft uitgespuwd. Stiekem staat ie nog steeds een beetje te roken daar in de verte.

Puerto de Tazacorte is vandaag het alternatief voor Puerto Naos. Na een paar zonuren en zwemplezier in de golven is het de perfecte tijd om la Cumbrecita te bezoeken. Aan het einde van de dag, als de meeste bezoekers weg zijn, is het hier op zijn best. Het rondje van la Cumbrecita naar Mirador de las Chozas doet ons onderweg versteld staan.

Indrukwekkende stilte, passaat wolken, een roofvogel zweeft door de lucht, een intense pijnboomlucht. Die stilte is alleen waarneembaar als de kinderen niet joelend achter alkaar hollen over de houten bruggetjes. Het lijkt of hier nooit iets veranderd. Een groot mindful moment. Wie hier is geweest keert altijd weer terug

Dag 5: Onderweg naar het waterpark
Op woensdag willen de kinderen naar een waterpark. Misschien een noordelijke kustwandeling combineren met Piscina Fajana ?

Eenmaal onderweg blijft de mango van het ontbijt pogingen doen om vanuit mijn maag als een soort gladde aal naar boven te bewegen. Als ik dezelfde gelaatskleur heb als het laurierbos van la Zarza wordt het tijd voor een break.

Diep respect voor de inwoners van het ruige noorden. Een prachtige wandeling door het laurierbos moet mijn evenwichtsorganen tot rust brengen. Meer zintuigen en zelfs mijn onrustige hoofd komen tot rust tijdens de tocht door dit prachtige woud La Zarza. De zon schijnt door het bladerdak en het lijkt alsof we afdalen in een groen sprookje. De pauze bij een prachtig uitzicht over de kustlijn, El Tablado en Don Pedro in de verte.

De volgende 100 haarspeldbochten naar de Piscina Fajana redden we niet. La Palma is een groot pretpark voor mensen met een gevoelige maag en evenwichtsorgaan.

 

Dag 6: Gemoedelijke wandeling naar Tinizara en betalen met een tikkie
Donderdag is onze laatste hele eiland dag. De kinderen zijn niet te motiveren. Geen kilometer willen ze verplaatsen. Niet met de auto en niet met de benenwagen.

Ik koester nog wel een wens; de wandeling van Tijarafe naar Tinizara; de GR 130. Palmeros liepen hier elke dag voordat er wegen aangelegd waren op dit eiland. Dat fascineert mij. Ik kan mijn echtgenoot verleiden met de woorden “gemoedelijk” en “200 meter stijgen en dalen”. Letterlijk citaat uit het boekje van Siepko.

Na 3 uur vertrekken we maar dan blijkt het toch nog aardig warm. “Als dit gemoedelijk is dan ben ik blij dat dit niet mijn eerste wandeling is op La Palma. Willem heeft het heet. Toch strijden we door naar Tinizara, want daar is een bar. Ook dit staat in het boekje en inmiddels wil mijn echtgenoot een koud biertje. Bar Garome blijkt open, opluchting nummer een.

Maar terwijl we bezweet neerstrijken op het heerlijke schaduwrijke terras blijkt Garome niet gediend te zijn van moderne plastic betaalmiddelen. “Dineros” zegt hij een maakt een gebaar dat slaat op biljetten.

Mijn echtgenoot kan redelijk Spaans en Portugees dus waarom niet wat regelen met een tikkie ? Een paar verweerde Palmeros bestuderen ons vanaf de bar. Twintig meter naar rechts staan parasols langs de weg te wuiven. Garome heeft concurentie van een cafe langs de weg met PIN- mogelijkheden. Ernaast ligt een bioladen.

Een van de kleinste dorpjes van La Palma heeft de meest rijkelijk gesorteerde biowinkel. Tijarafe, binnen 10 km afstand eveneens. Ik ben op slag jaloers want dat is meer dan in de hele Gelderse Food Valley waar wij wonen.

DE BBQ
Denk niet dat wij onze kinderen alleen laten hiken op amandelmelk en havervlokken. Voor de laatste avond wordt er bij de Spar ingekocht voor een familie BBQ. De buitenkeuken van casa Picos wordt omgebouwd tot een man’s cave waar de mannen met ontbloot bovenlijf vlees roosteren.

Dochterlief houdt het liever bij brownies en maltezers met stokbrood. Ikzelf leef mij uit met mijn ingeslagen en gekoesterde producten uit de biowinkel. Ons afscheidsdiner representeert de veel verschillende gezichten van la Palma.

Champagne onder de enorme sterrenhemel van la Palma. Elke avond kan je gratis genieten van dit waanzinnige spektakel. Je mag jezelf bevoorrecht noemen als je kennis hebt gemaakt met dit eiland.

La Palma betoverend. Geen extra vertier nodig. En altijd verlangend om er weer terug te keren.

Anne-Marie de Vries

 

Wandelen met kinderen op La Palma Tips en trucs

 

 

Jeanne en Astrid bezoeken met hun hondje Kira en een 6 meter lange camper alle Canarische Eilanden. Ze nemen daar een jaar de tijd voor.

Plaza de España
We dronken samen koffie onder de Indische laurierbomen op de Plaza de España  in Los Llanos.  Ik kreeg tijdens het gesprek sterk de indruk dat het geplande jaar voor de Canarische eilanden wel eens verlengd zou kunnen worden tot voor altijd.

Het ideale eiland en de perfecte plek om te aarden; Jeanne en Astrid gaan het de komende tijd op een van de eilanden vast en zeker ontdekken.

Tot die tijd lopen ze op alle Canarische eilanden de GR-131. Het wandelpad dat van kust naar kust over de hoogste toppen van de Canarische Eilanden gaat.

La Isla Bonita
Voor La Palma hebben Jeanne en Astrid twee maanden uitgetrokken. De verwachtingen over La Isla Bonita waren hoog gespannen. De eerste dagen vielen echter wat tegen, de camper werd geparkeerd aan de kust bij Bombilla midden tussen de bananenplantages, het lelijkste deel van het eiland.

La Palma geeft zijn geheimen niet cadeau. Een goede reisgids helpt bij het vinden van de mooie plekjes op La Palma. Bijna altijd moet je daarvoor je wandelschoenen aantrekken en op pad.

Gr-131
Inmiddels hebben Jeanne en Astrid de wandeling Gr-131 op La Palma ondernomen en kennis gemaakt met het ruige La Palma. Een meerdaagse wandeltocht die vanwege het ontbreken aan accommodaties door maar weinig wandelaars wordt ondernomen.

De wandeling met zware bepakking startte in Tazacorte met een beklimming van 2426 meter.

Door de zeer hoge stijgingspercentages, waren we genoodzaakt om na elke 100 meter stijging even rust te nemen om bij te komen, te wennen aan de hoogte, en om niet helemaal uitgeput boven te komen.

Horizontaal
De horizontale tweede dag bleek steiler dan verwacht. Het wandelpad over de kraterrand bevindt zich boven de boomgrens en recht onder een knallende zon.

Refugio Punta de los Roques
De tweede nacht werd doorgebracht in de Refugio Punta de los Roques, de enige legale overnachtingsmogelijkheid in een hut op de GR-131.

Een huisje Refugio De los Roques op een rots op 2050 meter hoogte met een fenomenaal uitzicht. Met een tafel en bank, stapelbedden en een kraantje waar fris regenwater uit komt. We konden ons wassen, wat kleding wassen en onze watervoorraad bijvullen.

Tent onder de bomen
Moe en hongerig werd de derde nacht de tent opgezet aan de voet van een kleine vulkaan onder de pijnbomen.

De vulkanen
De grote vulkaanroute  bleek het hoogtepunt  van de vierdaagse wandeltocht over de GR-131 en ook voor Jeanne en Astrid stond er op het einde een biertje klaar in de bar in Fuencaliente.

Ondanks de zware dagen was dit voor mij toch wel de mooiste dag. De vulkanen zijn echt prachtig mooi om te zien. Geen toerisme zoals op Lanzarote maar helemaal puur natuur! De afdaling was stijl maar goed te doen, en we slingerden tussen deze vulkanen naar beneden om voor het eerst sinds het begin weer in de ‘bewoonde wereld’ aan te komen, waar een ijskoud biertje stond te wachten.

Het is moeilijk om je voor te stellen dat de snelste hardlopers de Ultramarathon  Transvulcania over de Gr-131 in ongeveer 7 uur afleggen.

La Palma Lovers
La Palma was voor Jeanne en Astrid niet liefde op het eerste gezicht. En toch sluit ik niet uit dat ze over twee maanden het eiland als La Palma Lovers zullen verlaten. In het laatst geposte bericht van de twee ondernemende vrouwen groeit een nieuwe liefde voor La Isla Bonita.

Op de terrasjes en in de Kiosko`s zit je tussen de Palmeros aan de koffie of je glaasje wijn van het eiland. Of je gaat de ongerepte natuur in. Los Muchasos met de hoogste top, het midden rif van het eiland, de vulkaanroute of je bezoekt het mooie noorden met de watervallen en laurierbos, en de kust met de Piratenbaai! Allemaal ongerept zonder een er een kermisattractie van te maken.

Lees het volledige reisverslag: La Palma Gr-131

 

De grot Cueva de Las Palomas in Todoque in het westen van La Palma is ontstaan tijdens de eruptie van de San Juan in 1949. Enkele jaren geleden zijn er werkzaamheden gestart om bij de grot een bezoekerscentrum te bouwen. Bovendien is er over de lavasrivier een constructie gebouwd met toegang tot de grot.

Het bezoekerscentrum en de toegang tot de grot zijn al een jaar gereed. Waarom de aangekondigde opening nog niet heeft plaatsgevonden is onduidelijk. De grot Vueva de Las Palomas is uitsluitend met een gids te bezoeken. De grote vraag is waar en hoe je in contact kunnen komen met een gids?

Verslag bezoek Cueva del Las Palomas Bert en Hermine Essink

Tijdens een van onze uitstapjes kwamen we langs het informatiecentrum van Cueva de Las Palomas. Het bleek gesloten te zijn en zag er verlaten uit. Toch was de omgeving netjes aangelegd met een parkeerterrein en aan de overkant van de weg was een poort, gemaakt van lavastenen.

We zijn er naartoe gewandeld, er lag een soort van pad door de grillige lavavlakte. Een ketting met bord waarop stond dat je zonder gids geen toegang daartoe had, hield ons tegen. Terwijl we nog even stonden te kijken kwam er een aardige gids met enkele bezoekers teruglopen over het “verboden” pad.  Hij vertelde dat de volgende dag, vrijdag, er weer een excursie was. We konden mee als we er om 10.00 uur waren.

Dit hebben we natuurlijk gedaan. Deelname was 22 euros per persoon. De andere deelnemers hadden via internet geboekt en betaald. Alle deelnemers moesten een helm met lamp opzetten. Er waren twee gidsen, de een sprak Duits en Spaans, de ander Engels en Frans-Nederlands.

De tocht ging eerst over het metalen pad, er werd informatie gegeven over de eruptie van 1949. Daarna daalden we af naar een lavasgang van ongeveer 230 m lang. De helm en lamp kwamen nu goed van pas! We hebben de hele gang gelopen en veel moois gezien. We hebben genoten van de excursie.

Onderstaande link hebben we gevonden op het internet om in contact te komen met de gids:
2,5-uur durende Speleologie Tour in Cueva de Las Palomas op La Palma
lapalmaoutdoor.com

De wandeling naar het uitzichtpunt in de kloof tussen El Tablado en Franceses.
Ingezonden reactie en foto: Hilda van Malsen

De weg naar El Tablado is bijzonder, zo verlaten, beetje het einde van de wereld idee. Het dorpje is slaperig en heel erg steil.

Volg vanuit El Tablado de wandelroute GR-130 in de richting van Franceses. De route naar het uitzichtpunt valt niet te missen.  Het is een fijne wandeling met een prachtig uitzicht over de kust. De afdaling is goed te doen en in 20  minuten bereik je al het uitzichtpunt.

Het uitzichtpunt is geweldig! Met bankje om uit te rusten en te genieten van de omgeving. We spotten zelfs schapen en geiten een heel stuk dieper op een steil paadje. Geweldig om te zien dat er zoveel schuil gaat achter iets waar normaal je oog niet op zou vallen.

Je kunt nog verder wandelen naar Fajana aan de kust of het volgende dorp Franceses, maar aangezien we niet zulke wandelaars zijn hebben we het hier bij gehouden en zijn we over hetzelfde pad terug gewandeld.

Wandeling El Tablado

De cactusvrucht wordt op de Canarische Eilanden nog altijd veel gegeten. Ook vogels en hagedissen zijn dol op de vrucht met stekels.

De populariteit van de woestijnvijg is de afgelopen jaren op de Canarische Eilanden zelfs toegenomen vanwege de belangrijke nutritionele en therapeutische eigenschappen.

Het voortbestaan van de Mexicaanse schijfcactus is op La Palma echter in gevaar. De wolluis dreigt een einde te maken aan de cactus en zijn lekkere en gezonde vrucht.

Om de plant op La Palma te behouden heeft de wethouder van Landbouw, Veeteelt en Visserij een deel van de begroting van 2018 gereserveerd om de teelt en de promotie van de cactusvrucht te stimuleren.

Wanneer de vraag naar de cactusvrucht groter wordt zullen er meer boeren bereid zijn om de Mexicaanse schijfcactus te verbouwen en te verzorgen waardoor de verspreiding van de wolluis wordt voorkomen.

Voordat een cactusvrucht kan worden gegeten moet eerst de de schil met duizenden stekels worden verwijderd. Om het de consument gemakkelijk te maken, bestudeert de eilandsraad of er mogelijkheden zijn om de cactusvrucht voorgesneden aan de consument aan te bieden.

De Mexicaanse schijfcactus werd in de negentiende eeuw op La Palma verbouwd vanwege de bloedluis cochenille (Dactylopius coccus). De luis werd gebruikt als kleurstof en was van grote commerciële waarde totdat chemische kleurstoffen een einde maakten aan de teelt van de bloedluis.

Concrete gegevens over de teelt van de cactusvrucht op La Palma zijn er niet. Wel is bekend dat er enkele plantages zijn in Garafía, Puntagorda, Tijarafe en El Paso.

Bron: La Palma Ahora Foto: Ina van Vliet