Uitgebreid verslag vakantie La Palma met twee kinderen van Anne-Marie de Vries
La Palma, het eiland met veel gezichten. Voor de zevende keer in ongeveer 20 jaar reis ik naar La Palma. Ooit als student geneeskunde. Nu als gezin met twee tieners.
Veranderingen
Er is veel veranderd maar eigenlijk ook weer niet. De airport is uitgebreid, de parkeergarage is overdekt en ondergronds. De tunnel door de Cumbre groter, lichter en breder dan ooit. Ook nieuw is de supermarkt Mercadonna in Brena Alta waar we inslaan. Mercadonna is ons Spaanse herinnering, een soort gevoel van thuiskomen voor een gezin met een vreemde hobby.
en toch hetzelfde
Onveranderd; de kilometers die afgelegd moeten worden om naar de andere kant van het eiland te rijden. Niet zozeer hemelsbreed, wel vanwege de vele bochten om de steile hellingen te kunnen bedwingen. Na de uitbarsting van de vulkaan Tajogate is het onzeker is of we kunnen reizen naar mijn favorite strand; Puerto Naos. We kiezen voor een huis met zwembad via Oceaanzicht in het zonnige westen.
Het is laat en donker als we de omgeving van Tijarafe bereiken. Het wordt steeds stiller achterin. Dit is iets anders dan ’s nachts naar huis rijden over de A1.
Bij ontwaken weten we waar terecht zijn gekomen, de oceaan is ons uitzicht, spiegelglad en diepblauwe Atlantisch. El Hierro lacht naar ons uit de verte. Het zwembad is heerlijk fris. Casa Picos heeft echt alles wat we nodig hebben voor een heerlijke vakantie.
Dag 1: De piratenkloof vanuit Tijarafe
In de omgeving van Tijarafe gaan we de eerste dag beginnen aan onze hike vakantie. Door wat gelummel bij het zwembad is het ruim na het middaguur als we vertrekken. We kiezen de wandeling naar de piratenkloof.
Met mijn Nederlandse optimisme vergeet ik dat 5 kilometer wandelen op La Palma niet overeenkomen met dezelfde afstand op de Veluwe. Na een nogal steile afdaling moeten we weer naar boven. Het is 15.30, de zon zakt in de piratenkloof. De Canarische oktober zon brandt onverbiddelijk en een duik zou best lekker zijn. Een koud drankje ook. Onze jongeste laatst zich niet overreden. De tocht eindigt in een lift voor de mannen en een zweterige klim voor de vrouwen. Het zwembad bij Picos was nog nooit zo heerlijk verfrissend. De piratenkloof is weer van de piraten. Veroveren is ons niet gelukt.
Dag 2 Wandeling Torre del Time
Op dag twee wil tot mijn verbazing iedereen nog wandelen ! Enige inspraak wordt wel geeist bij bestuderen van de route. De keuze valt op de wandeling Torre del Time. Ons vakantiehuisje ligt aan de weg, richting el Pinar, die leidt naar het beginpunt van deze wandeling.
Bos, uitzicht en hoogte (dus koeler) doen het goed. Torre del Time is een mooie en afwisselende tocht. Voor aankomst bij de brandwacht toren heb je al spectaculairr uitzicht in de Caldera en de Barranco de las Augustinas. De terugtocht vinden we zonder veel problemen. Een gezellige rondwandeling met afwisselend landschap, stiekem hier en daar toch wel wat geklommen.
Dag 3: De drakenbloedbomen van Las Tricias
De derde dag; alweer wandelen ? Is er niet iets anders te doen hier ?
Uiteindelijk wordt onze bestemming wordt Cuevas Buracas. De grotten waar eerdere bewoners van het eiland woonden. En hippies. Dat moeten we zien. Het lijkt “een kleine wandeling”. We stoppen bij El Fayal. Vanaf daar kunnen we lopen naar Las Tricias. Daar begint de tocht naar de grotbewoners. Het is een mooie verlenging; we doorkruisen onderlangs de Barranco Izcagua. Via Las Tricias, een klein dorpje, verspreide huizen, gevolgd door een prachtige afdaling met uitzicht op de noordkust.
Langs de grootste drakenboom verder en verder naar beneden naar de cuevas Buracas. De capuccino bij cafe Finca Aloë houdt ons op de been maar helaas het hippie cafe blijkt gesloten. De terugweg smokkelen we en stukje over de weg, nog steeds moet we opnieuw door de barranco om weer bij de parkeerplaats El Fayal aan te komen. De kinderen halen we binnen onder ‘We are the champions` van Queen. Toch weer ruim 10 Canarische kilometers in de benen. Video wandeling Las Tricias
Dag 4: Cumbrecita
Op Dinsdag is wandelen echt geen optie. Zoals echt goede eiland toeristen gooien we alles wat we nodig zouden kunnen hebben in de kofferbak, “vamos”. Bij Mirador el Time bekijken we de indrukwekkende lava golf die “La Bestia” heeft uitgespuwd. Stiekem staat ie nog steeds een beetje te roken daar in de verte.
Puerto de Tazacorte is vandaag het alternatief voor Puerto Naos. Na een paar zonuren en zwemplezier in de golven is het de perfecte tijd om la Cumbrecita te bezoeken. Aan het einde van de dag, als de meeste bezoekers weg zijn, is het hier op zijn best. Het rondje van la Cumbrecita naar Mirador de las Chozas doet ons onderweg versteld staan.
Indrukwekkende stilte, passaat wolken, een roofvogel zweeft door de lucht, een intense pijnboomlucht. Die stilte is alleen waarneembaar als de kinderen niet joelend achter alkaar hollen over de houten bruggetjes. Het lijkt of hier nooit iets veranderd. Een groot mindful moment. Wie hier is geweest keert altijd weer terug
Dag 5: Onderweg naar het waterpark
Op woensdag willen de kinderen naar een waterpark. Misschien een noordelijke kustwandeling combineren met Piscina Fajana ?
Eenmaal onderweg blijft de mango van het ontbijt pogingen doen om vanuit mijn maag als een soort gladde aal naar boven te bewegen. Als ik dezelfde gelaatskleur heb als het laurierbos van la Zarza wordt het tijd voor een break.
Diep respect voor de inwoners van het ruige noorden. Een prachtige wandeling door het laurierbos moet mijn evenwichtsorganen tot rust brengen. Meer zintuigen en zelfs mijn onrustige hoofd komen tot rust tijdens de tocht door dit prachtige woud La Zarza. De zon schijnt door het bladerdak en het lijkt alsof we afdalen in een groen sprookje. De pauze bij een prachtig uitzicht over de kustlijn, El Tablado en Don Pedro in de verte.
De volgende 100 haarspeldbochten naar de Piscina Fajana redden we niet. La Palma is een groot pretpark voor mensen met een gevoelige maag en evenwichtsorgaan.
Dag 6: Gemoedelijke wandeling naar Tinizara en betalen met een tikkie
Donderdag is onze laatste hele eiland dag. De kinderen zijn niet te motiveren. Geen kilometer willen ze verplaatsen. Niet met de auto en niet met de benenwagen.
Ik koester nog wel een wens; de wandeling van Tijarafe naar Tinizara; de GR 130. Palmeros liepen hier elke dag voordat er wegen aangelegd waren op dit eiland. Dat fascineert mij. Ik kan mijn echtgenoot verleiden met de woorden “gemoedelijk” en “200 meter stijgen en dalen”. Letterlijk citaat uit het boekje van Siepko.
Na 3 uur vertrekken we maar dan blijkt het toch nog aardig warm. “Als dit gemoedelijk is dan ben ik blij dat dit niet mijn eerste wandeling is op La Palma. Willem heeft het heet. Toch strijden we door naar Tinizara, want daar is een bar. Ook dit staat in het boekje en inmiddels wil mijn echtgenoot een koud biertje. Bar Garome blijkt open, opluchting nummer een.
Maar terwijl we bezweet neerstrijken op het heerlijke schaduwrijke terras blijkt Garome niet gediend te zijn van moderne plastic betaalmiddelen. “Dineros” zegt hij een maakt een gebaar dat slaat op biljetten.
Mijn echtgenoot kan redelijk Spaans en Portugees dus waarom niet wat regelen met een tikkie ? Een paar verweerde Palmeros bestuderen ons vanaf de bar. Twintig meter naar rechts staan parasols langs de weg te wuiven. Garome heeft concurentie van een cafe langs de weg met PIN- mogelijkheden. Ernaast ligt een bioladen.
Een van de kleinste dorpjes van La Palma heeft de meest rijkelijk gesorteerde biowinkel. Tijarafe, binnen 10 km afstand eveneens. Ik ben op slag jaloers want dat is meer dan in de hele Gelderse Food Valley waar wij wonen.
DE BBQ
Denk niet dat wij onze kinderen alleen laten hiken op amandelmelk en havervlokken. Voor de laatste avond wordt er bij de Spar ingekocht voor een familie BBQ. De buitenkeuken van casa Picos wordt omgebouwd tot een man’s cave waar de mannen met ontbloot bovenlijf vlees roosteren.
Dochterlief houdt het liever bij brownies en maltezers met stokbrood. Ikzelf leef mij uit met mijn ingeslagen en gekoesterde producten uit de biowinkel. Ons afscheidsdiner representeert de veel verschillende gezichten van la Palma.
Champagne onder de enorme sterrenhemel van la Palma. Elke avond kan je gratis genieten van dit waanzinnige spektakel. Je mag jezelf bevoorrecht noemen als je kennis hebt gemaakt met dit eiland.
La Palma betoverend. Geen extra vertier nodig. En altijd verlangend om er weer terug te keren.
Anne-Marie de Vries
Wandelen met kinderen op La Palma Tips en trucs